بسم الله الرحمن الرحیم

در کتاب دینی کلاس دبستان سال 68 نوشته شده بود که اگر اسم امام مهدی(عج) را که محمد است کامل بگویند محمد باید کفاره بدهند ولیکن می بینیم در دعای توسل خواجه نصیر در کتاب گنج العرش اسم ایشان را نوشته اند آیا این مطلب بالا حقیقت دارد. اگر دارد مقدار کفاره ای که بایدپرداخت شود چقدر است؟

      » از مجموع روایاتى که در رابطه با حرمت، بردن نام حضرت مهدى(ع) از معصومین(ع) نقل شده استفاده مى‏ شود که نهى از ذکر نام آن حضرت و تأکیدى که در این مورد شده است مربوط به همان زمان غیبت صغرى و ایام بعد از ولادت امام تا آغاز غیبت کبرى بوده که هم امام حسن عسکرى(ع) و هم خود آن حضرت سعى بلیغ داشتند که حتى شیعیان نیز از ولادت و محل و چگونگى زندگى حضرت مطلع نگردند. زیرا مى‏دانستند خلیفه وقت کاملاً مراقب است که امام دوازدهم شیعیان بوجود نیاید، مبادا حکومت‏هاى جابر را سرنگون کند و بساط عدل را در جهان بگستراند. اما در دوران بعد مانند عصر ما، هیچگونه حکمتى در منع از ذکر نام آن حضرت به نظر نمى‏رسد، (کتاب مهدى موعود، ص 236).
      در سؤالى که در این رابطه از بعضى فقهاء موجود شده است فرموده‏اند: ظاهرا حکم (حرمت) مخصوص زمان تقیّه بوده است و احتیاط در زمان حاضر این است که با القاب نام آن حضرت برده شود.
      در زمان حاضر بردن نام مخصوص آن حضرت کراهت دارد(طبق سؤال از دفتر آیت ‏الله بهجت)
      البته بنا بر نظر برخی محققان مانند آیت الله معرفت اسمی که ذکر آن ممنوع شد -ا ح م د - است زیرا در انجیل بشارت به بعثت پیامبری احمد شده است و لذا اگر شیعیان این وصف حضرت حجت(عج) را به کار ببرند چه بسا دست آویز مسیحیان شود که پیامبر آخر الزمان هنوز مبعوث نشده است.
      لذا در روایات متعددى بردن نام شخص ایشان منع گردیده و از همین رو سنت بر این است که آن را به صورت مقطع (م ح م د) ادأ مى کنند. دلیل این منع آن است که نام امام زمان(عج) هم نام پیامبر(ص) است و اگر نام امام زمان(عج) برده شود دستاویزى براى مسیحیان خواهدشد که پیامبر موعود در انجیل هنوز ظهور نکرده است و باقى ماندن بر شریعت مسیح را براى خود توجیه مى‏کنند. اما درباره کفاره چیزی نیافتیم.

منبع: شوق انتظار